Ο φύλακας

Όταν η διοίκηση με όρισε ως φύλακα άγγελο του Μοδέστου δε θα μπορούσα φυσικά να φανταστώ ότι με είχαν υποχρεώσει να αναλάβω έναν ανισόρροπο. Αν σκεφτώ όμως τη ζωή που έκανα,  θα έπρεπε να το περιμένω. Εδώ αναλαμβάνεις να προσέχεις αυτό που δεν μπορούσες να προσέξεις πριν. Το « πριν» είναι πριν πεθάνεις. Και όσο προσέχεις αυτό που αδυνατούσες να προσέξεις, τόσο δεν μπορείς να καταλάβεις αν βρίσκεσαι στον παράδεισο ή στην κόλαση και αν είσαι άγγελος ή δαίμονας. Ή τίποτα από τα δύο. Ο Μοδέστος θα με έβαζε σε δοκιμασία πολλές φορές. Οι αμφιβολίες θα με έζωναν με τον ίδιο τρόπο που τα φίδια έζωσαν το μοναχό Ιωαννίκιο πριν κάνουν τη μαζική τους εξόρμηση προς τις ακτές της Θασικής θάλασσας.

Οι διαπιστώσεις που έκανα τις πρώτες ημέρες κατά τις οποίες ήμουν υποχρεωμένος να κρατήσω κάποιες σημειώσεις σχετικές με τον χαρακτήρα του και τις συνήθειές του, είναι καταγεγραμμένες στο προσωπικό μου φάκελο, στο τμήμα της φύλαξης:

Ημέρα 1^η

Ο Μοδέστος κοιμάται ελάχιστα. Οι ύπνοι του είναι σύντομοι σαν κοφτές ανάσες. Τις περισσότερες φορές  κοιμάται όρθιος ή καθιστός. Για δευτερόλεπτα. Με τα μάτια ανοιχτά. Υπάρχουν στιγμές που δείχνει σα να με βλέπει. Φυσικά και δεν μπορεί να με δει, αλλά τα μάτια του σταθεροποιούνται για λίγο στο σημείο όπου βρίσκομαι ,για  όσο ακριβώς διαρκεί ο παράδοξος ύπνος του. Η ματιά του έχει επίδραση ψύξης επάνω μου. Παγώνω. Παγώνω εγώ και όχι ο Μοδέστος. Είναι το πρώτο σημάδι ότι ο άνθρωπος τον οποίο μου ανατέθηκε να φυλάω έχει κάποια στριμμένη βίδα. Σκέφτομαι «ωραία». Και αναρωτιέμαι τι σημειώσεις θα κρατήσω.

Ημέρα 4^η

Ο Μοδέστος τρώει πολλά μανιτάρια. Φαίνεται να έχει κάποια ψύχωση με τα μανιτάρια. Βγάζει πνιχτούς ήχους όταν τα καταπίνει, που δεν μπορώ να ξεχωρίσω αν είναι ήχοι απόλαυσης ή πνιγμού. Πίνει επίσης πολύ καφέ και δείχνει να έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τη μηχανή του καφέ. Το πλύσιμό της είναι ολόκληρη τελετουργία και δείχνει ιδιαίτερα προσηλωμένος όταν το κάνει. Μπήκα σε πειρασμό να σπρώξω το καπάκι από το χέρι του την ώρα του ξεβγάλματος αλλά ήταν ένας στιγμιαίος πειρασμός. Είναι ακόμη πολύ νωρίς. Κι επιπλέον δεν επιτρέπεται.

Ημέρα 5^η

Ο Μοδέστος εργάζεται ως ταξιθέτης. Στο Εθνικό Θέατρο. Προτιμάει κυρίως τον εξώστη και πολλές φορές ζητάει να τον βάλουν εκεί, πράγμα που οι άλλοι ταξιθέτες δέχονται μάλλον ανακουφισμένα, προσμένοντας σε μεγαλύτερα φιλοδωρήματα. Στέκεται πάντα ακίνητος την ώρα που οι θεατές αρχίζουν να μπαίνουν στην αίθουσα,  και αμέσως μετά οι κινήσεις του γίνονται νευρικές και γρήγορες. Οδηγεί τον κόσμο στη θέση του και παίρνει πάντα ανέκφραστος τα φιλοδωρήματα. Είναι το ίδιο ανέκφραστος και όταν κάποιος δεν του δίνει φιλοδώρημα, ενώ οι συνάδελφοί του επιδίδονται σε κανονικό στόλισμα των σπαγκοραμμένων θεατών. Ίσως να μη δίνει τόση σημασία στα χρήματα όση δίνουν οι άλλοι.

Εχθές μια γυναίκα του έδωσε αντί για χρήματα, ένα μεταλλικό κουμπί. Εκείνος κόντεψε να πάθει καρδιακή προσβολή. Πέντε ημέρες τώρα που έχω γίνει σκιά του, δεν τον έχω ξαναδεί έτσι. Έχωσε γρήγορα το κουμπί στην αριστερή τσέπη του, δεν είπε τίποτα και σχεδόν έσπρωξε τη γυναίκα για να την οδηγήσει στη θέση της. Είδα καθαρά την ενόχλησή της.

image: Roland Topor

(συνεχίζεται)